Mój międzyczas: Wałbrzyska palmiarnia

Jest to najstarsza palmiarnia w Polsce. Jej budowę datuje się na lata 1908-1911, bądź też 1911-1914 (bo różnie podają źródła). Wkład finansowy na jej budowę - 7 milionów marek w złocie - wyłożył ostatni przedstawiciel rodu Hochbergów - właściciel zamku Książ - Jan Henryk XV. A wszystko to dla swej małżonki - Marii Teresy Cornwallis - West, zwanej Daisy. Położona w pobliżu zamku spełniała funkcję „zimowego ogrodu” i miała za zadanie dostarczenie wrażeń estetycznych – była miejscem spotkań, rautów i koncertów.

"W palmiarni, na obszarze ok. 1900 m kw. zgromadzonych zostało wiele gatunków unikatowych roślin, które oglądać można także dziś. Książę Jan Henryk sprowadził specjalnie tuf wulkaniczny z Etny, którym pokryte zostały m.in. ściany dla pnączy. Oprócz funkcji wypoczynkowo-rekreacyjnej, palmiarnia dostarczała codziennie przez cały rok świeżych kwiatów, owoców i warzyw. Współcześnie można zobaczyć tu m. in.: eukaliptusy, świerki i sosny z Australii, kaktusy i agawy z Ameryki Środkowej, bambusy, ananasy i fikusy z Azji południowo-zachodniej oraz rośliny cytrusowe z basenu Morza Śródziemnego. Do zwiedzania udostępnione jest także rosarium z licznymi gatunkami róż. Znajduje się tu również 12 cieplarń, w których hodowane są kwiaty oraz rośliny ozdobne." (zaczerpnięto ze strony Dolny Śląsk - Palmiarnia)

A oto centralny punkt - 15-metrowy budynek, zbudowany z metalu i szkła.....